“İnsanların kuş gözlemciliği hakkında konuşması ilginç” diyor Sasha Okshteyn, sanat yönetmeni ve yapımcısı Dans serisi “Plaj Seansları”.New York’un Rockaway Plajı’nda her yıl düzenlenen bir etkinlik. “Gerçekten sabırlı olmanız ve bir şekilde sezgilerinizi takip etmeniz gerekiyor, ancak ne olacağından asla emin olamazsınız. Ne göreceğinizi bilemezsiniz.” İzleyicilerin bu yılki Cumartesi performansına da aynı tavrı yansıtacağını umuyor: Aydınlatma tasarımcısı olarak Magic Hour, sahne için ise Shoreline. Yaz programının dokuzuncu edisyonunda bir değil iki yenilikçi sanatçı yer alıyor: 1991’de dans gösterisi yapan merhum Merce Cunningham. plaj kuşları, ilk kez kuma indi ve Sarah Michelson, 90’larda daha geniş Cunningham topluluğunun bir parçası olarak yaşadığı deneyimlerden yola çıkan bir yanıtla. Yuva yapan nadir bir çift şahin gibi, bazı izleyiciler hac yolculuğuna çıkacak, bazıları ise büyülü bir an yaşayacak. Okshteyn, “Ben buna kuş gözlemcilerinin bahsettiği ‘doğal bir olay’ diyorum” diyor. “Bu deneyimlediğiniz bir şey ve ‘Aman Tanrım, bu da ne?’ diye düşünüyorsunuz. – özellikle plaja gidenler için. Sonra gelir ve gider. Çok geçici. Bence güzelliği de bu.”
On yıllara yayılan bir kariyere sahip ufuk açıcı bir dans sanatçısı olan Cunningham için diğer sanatçılarla işbirliği yapmak tanıdık bir alandı. Uzun süredir birlikte çalıştığı John Cage, sıklıkla danslar için müzik besteledi; sesten bağımsız hareket, koreografın ticari markalarından biriydi. Robert Rauschenberg, Jasper Johns ve Andy Warhol setler tasarladı. Rei Kawakubo von Comme des Garçons, meşhur kalın bir kostüm seti yarattı. İçin plaj kuşları, sanatçı Martha Skinner siyah-beyaz tek parça streç giysi ve taytları denetledi: omuzlardan ve her koldan aşağıya uzanan, kanat açıklığını tek bir kaligrafi darbesiyle sınırlayan siyah şeritli beyaz gövdeler. Beach Sessions, özel baskılı döküntü korumalar, beyaz şortlar ve siyah eldivenlerle mayo tarzıyla bu etkiyi yeniden yaratıyor. Eski bir şirket üyesi, “Parmakların birbirinden ayrılmasına izin vermemek, elin bir uzantı haline gelmesi için onları bir arada tutması yönünde bazı özel talimatları hatırlıyorum” diyor Patricia Lent, mezun arkadaşıyla birlikte bu hafta sonu versiyonunu kim yönetti? Rashaun Mitchell Merce Cunningham Vakfı adına. Bir sakatlık Lent’in 1991’deki orijinal kadroda yer almasını engelledi, ancak iki yıl sonra katıldı. Eliot Caplan‘nin film versiyonu, Kamera için plaj kuşlarıdansçıların gövdelerinin yakın çekimiyle başlıyor: kollar uzatılmış, vücutlar sanki bir hava akımındaymış gibi hafifçe sallanıyor.
Lent, “Bu eksantrik bir proje, buna hiç şüphe yok” diyor. plaj kuşları plaja. Mitchell, sahneden ekrana zaten aktarılmış olması gerçeğinin bu son yinelemenin yolunu açtığını ekliyor: “Tiyatro kurallarına bağlı değil, dolayısıyla onu genişletebilir ve belirli yönlerini güçlendirebiliriz.” Bu Ayar karmaşık ayarlamalar gerektirir. . Öncelikle, Atlantik Okyanusu’nun arka planda olduğu bir ortamda giriş veya çıkış noktaları yoktur; kanatlar yalnızca tepedeki gezici kuşlara aittir. Ayak sesleri boğuk olup, koreografi müziği takip etmediğinde dansçıları işitilebilir bir işaretten mahrum bırakıyor. Yumuşak kumda tekrarlanan atlamalar zordur. Benzer şekilde, Relevé’de ayak parmaklarının ucunu kaldırmak, alttaki zemin çöktüğünde bunu fark etmiyor, dolayısıyla koreografi ustaca değişti. Lent, “Fakat bu kadar çok şey yapabilmeniz şaşırtıcı” diyor.
Bu yılın sanatçıları arasında yeni mezunlar ve Beach Sessions’ın tecrübeli mezunları yer alıyor; Morgan Griffins, bu yıl oradaydı ve ilk kez etkinliğin ortak yapımcısı olarak oradaydı yüzen birinin fikri plaj kuşları Canlanma, dans da et. 1991’deki orijinal oyunculardan birçoğu yarı zamanlı olarak prova stüdyosunda çalışarak Merce’nin anılarını paylaşıyor ve ona bazı koreografiler öğretiyordu. Mitchell, en sevdiği hareketlerden bazılarını düşünerek, “Bu aktarım sürecini izleyebilmek gerçekten çok heyecan verici” diyor: “Çırpma hissi veren bu özel bacak hareketini düşünüyorum. Keskin ve hayvani olan o güzel baş hareketleri aklıma geliyor.” Ancak onun için tek ilham kaynağı kuş yaşamı değildi. plaj kuşları. Çalışmayı sahneleyen iki küratör, Cunningham’ın dansın dört bölümünün her birine özel olarak isim verdiği orijinal notlarını derinlemesine inceleme fırsatı buldu. İlkine satranç denir. Lent, eserin altında yatan katmanlara hayran kalarak şöyle açıklıyor: “Oyunda perde açıldığında, arkada yaklaşık iki sıra halinde sıralanıyorlar ve dansçıların her birinin üzerine bir satranç taşı yazıyor.” “Çok fazla sessizlik var ama hareket ettiklerinde satranç taşının hareket ettiği gibi hareket ediyorlar.”